خدا رو شکر میکنم

که توی خواب هام هستی

و انگار نه انگار که در واقعیت نیستی

با هم بیرون میریم،

غذا میپزیم،

غذا میخوریم،

زندگی عادی و معمولی داریم

تو هم با همون روسری سفید هستی

که همیشه سرت بود

و لباس بلند و بنفش ت 

که پر هست از گل های سفید و برگ های ریز سبز

هر وقت دلم هوای تو رو میکنه،

چشمام رو روی هم میذارم 

میذارم عالم خواب من رو ببره ... 

به آغوش مهربون تو